Historia szkoły

Z dziejów szkoły

Początki szkoły średniej w Płotach sięgają roku 1946. Wtedy to, 8 stycznia 1946 roku, burmistrz miasta Płoty przekazał Starostwu Powiatowemu w Łobzie tzw. „pałac po Bismarcku” wraz z zabudowaniami gospodarczymi i parkiem o powierzchni 14 hektarów. Cały przekazany inwentarz składał się z urządzenia pompy wodnej, 6 kotłów kuchennych, 2 kotłów centralnego ogrzewania, 2 wanien w łazienkach, 7 szaf kuchennych i zegara na wieży. Pałac miał być w całości wykorzystany na cele szkolnictwa rolniczego.

Prace nad organizacją szkoły powierzono inż. Eliaszowi Trabszo. Miała ona nosić nazwę Powiatowa Szkoła Gospodarstwa Domowego. Pierwsi uczniowie pojawili się w marcu 1947 r. Zorganizowano wówczas kurs przygotowawczy, który ukończyło w czerwcu 1947 roku 15 słuchaczy. Wśród pierwszych nauczycieli znalazła się Helena Mączyńska, która związana była ze szkoła przez kilkadziesiąt lat, najpierw jako nauczycielka zawodu, a od roku 1952 jako sekretarka.

1 września 1947 roku 40 uczniów rozpoczęło naukę w klasie I i II trzyletniego Państwowego Gimnazjum Gospodarstwa Wiejskiego. Dyrektorem gimnazjum był Jerzy Kaczkowski, a grono pedagogiczne liczyło 8 nauczycieli. Profil nauczania Gimnazjum był bardzo szeroki. Oprócz przedmiotów ogólnokształcących uczniowie mieli zajęcia  między innymi z weterynarii, higieny, hodowli, rolnictwa, ochrony roślin, ogrodnictwa, żywienia człowieka, nauki szycia, organizacji gospodarstwa domowego, pszczelnictwa i maszynoznawstwa. Szkoła kończyła się tzw. małą maturą, którą otrzymało 14 uczniów.

Uczniowie mieli do dyspozycji ośrodek szkolny – gospodarstwo rolne Lipowo (w 1962 roku zmieniono nazwę na Jarzysław), liczące około 60 ha ogólnego obszaru, z czego uprawiane było około 40 hektarów, oraz ogrody szkolne.

W takim kształcie organizacyjnym szkoła istniała do roku 1949. 1 września 1949 roku Gimnazjum przekształciło się w Państwowe 4 – letnie Liceum Rolnicze, w którym nauka trwała 4 lata i kończyła się maturą. Nowością było to, że po nieprzerwanym okresie nauki uczniowie klasy III odbywali siedmiomiesięczną praktykę zawodową, która trwała od 1 kwietnia do 31 października, po czym wracali na kilka miesięcy do szkoły i zdawali maturę.

Pierwszy egzamin dojrzałości miał miejsce w czerwcu 1951 roku i przystąpiło do niego 21 absolwentów, z czego 18 otrzymało świadectwo dojrzałości i tytuł technika rolnika. Taki sam system nauki pozostawiono w Państwowym 4-letnim Technikum Rolniczym, które powołano do życia 1 września 1951 roku w miejsce zlikwidowanego Liceum. W tym czasie szkoła miała już kolejnego, czwartego, dyrektora. W sierpniu 1950 roku Jerzego Kaczkowskiego zastąpił inż. Czesław Nowak, a we wrześniu 1952 roku na stanowisko dyrektora powołano Józefa Kosińskiego, który pełnił tę funkcję do czerwca 1954 roku. Powiększyło się także gospodarstwo szkolne, liczące w omawianym okresie 204 hektary.

Warunki nauki w tych pierwszych latach były bardzo trudne. Budynek był niedostosowany do potrzeb szkoły, zdewastowany, brak było wodociągów, centralne ogrzewanie nie działało (uruchomiono je dopiero w 1949 roku –  do tego czasu wszystkie pomieszczenia były ogrzewane żelaznymi piecykami), brakowało pomocy naukowych, szaf, a nawet stołów i krzeseł.

Absolwenci Technikum Rolniczego – 1956

Pod koniec lat czterdziestych sytuacja nieco się poprawiła. W miarę przydziału kredytów przybywało sprzętu szkolnego i internatowego oraz pomocy naukowych. Dokonano zakupu sprzętu sportowego i świetlicowego, a bibliotekę szkolną zaopatrzono w kilka tysięcy książek. Higienistka wizytująca szkołę z ramienia Wydziału Oświaty Rolniczej Urzędu Wojewódzkiego w lutym 1948 roku, wspomina: „budynek szkolny jest oszklony, zelektryfikowany, skanalizowany z wodą bieżącą, czynne są łazienki i ustępy, klasy szkolne są widne”.

Niemal wszyscy uczniowie mieszkali w internacie, który od początku istnienia szkoły był jej integralną częścią. Mieścił się na pierwszym piętrze budynku szkolnego i składał z dwóch części – internatu męskiego i żeńskiego. Wychowawcami internatu byli nauczyciele szkoły, którzy także byli zobowiązani do pełnienia dyżurów w internacie. Funkcję kierownika internatu wprowadzono dopiero w roku 1952, a objęła ją Irena Gurbiel.

Rozpoczęcie roku szkolnego – Technikum Rolnicze w Płotach – 1955 r.

W roku 1957 szkoła przeszła kolejną reorganizację. Przedłużono naukę do pięciu lat i zmieniono nazwę szkoły na Państwowe Technikum Rolnicze. Pod taką nazwą szkoła funkcjonowała od 1 września 1957 roku do 1 stycznia 1978 roku. W czerwcu 1957 roku nie było matury; uczniów klasy IV promowano do klasy V. Zlikwidowano też długie, siedmiomiesięczne praktyki, w zamian wprowadzając praktyki wakacyjne i praktyki podczas roku szkolnego.

W tym czasie następowały kolejne zmiany na stanowisku dyrektora szkoły. Jeszcze w lipcu 1954 roku Józefa Kosińskiego zastąpił inż. Zdzisław Chojnacki, który pełnił obowiązki dyrektora do stycznia 1955 roku. Kolejnym dyrektorem był Stanisław Zaremba (do grudnia 1958 roku), a po nim ponownie inż. Zdzisław Chojnacki. 1 września 1958 roku stanowisko dyrektora objął inż. Mieczysław Smoleński, który pełnił tę funkcję przez 6 lat, do roku 1964.

W latach sześćdziesiątych jeszcze trzykrotnie dochodziło do zmiany na stanowisku dyrektora. Przez pół roku – od 1 lutego do 31 sierpnia 1964 roku – dyrektorem był mgr Kazimierz Kryński, którego zastąpił mgr Stefan Miklos. Z kolei 1 lipca 1968 roku funkcję dyrektora objął mgr Tadeusz Lipert, który pełnił ją nieprzerwanie do 30 października 1991 roku.

Wzrastająca liczba uczniów sprawiła, że nieustanne remonty przeprowadzane w starej siedzibie szkoły okazały się niewystarczające, dlatego podjęto decyzję o adaptacji na potrzeby szkoły i internatu budynku gospodarczego przy ulicy I Armii Wojska Polskiego. Remont zakończono w grudniu 1969 roku. Szkoła uzyskała 4 sale lekcyjne mieszczące się na parterze, 8 pokoi internatowych na 80 miejsc oraz 9 mieszkań dla nauczycieli. Szczególnie te ostatnie ucieszyły dyrekcję i nauczycieli, ponieważ umożliwiły większą stabilizację grona pedagogicznego. W latach sześćdziesiątych pracę w szkole podjęli między innymi Maria Gołębiowska (1964), Antoni Siwiński (1965), Wojciech Tokarczyk (1967), Krystyna Mattern (1969), Zdzisław Ostolski (1969), Elżbieta Gdula (1970), Jan Gdula (1970) oraz Barbara Trykacz (1970).

Technikum Rolnicze – widok od strony bramy głównej (początek lat 70-tych)

W 1970 roku przy ulicy Paderewskiego 13 (za rzeką Regą) rozpoczęto budowę nowego obiektu. Realizacja inwestycji, wartej 13 milionów złotych, trwała 3 lata i zakończyła się w kwietniu 1973 roku. W chwili oddania do użytku budynek mieścił 19 pracowni przedmiotowych, pomieszczenia dla administracji, bibliotekę wraz z czytelnią, gabinet lekarski i zaplecze socjalne. Obok szkoły wybudowano warsztaty, salę gimnastyczną, boiska i ośmiorodzinny budynek mieszkalny dla nauczycieli. Obiekty, wykorzystywane do tej pory przez szkołę na zajęcia lekcyjne, zostały w całości przeznaczone na internat.

Rozbudowa bazy szkoły umożliwiła dalszy jej rozwój. W latach siedemdziesiątych, obok istniejącego Technikum Rolniczego, otworzono nowe szkoły:

  • 1 września 1970 roku – 2-letnią Zasadniczą Szkołę Rolniczą,
  • 1 września 1972 roku – 3-letnie Technikum Rolnicze na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej (szkoła ta istniała do roku 1978),
  •  1 września 1973 roku – 2-letnią Zasadniczą Szkołę Hodowlaną,
  • 1 września 1974 roku 3-letnią Zasadniczą Szkołę Mechanizacji Upraw Polowych, którą zastąpiono w następnym roku szkolnym 2-letnia Zasadniczą Szkołę Mechanizacji Rolnictwa,
  • 1 września 1976 roku – 3-letnie Technikum Hodowlane na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej,
  • 1 września 1976 roku – 5-letnie Technikum Hodowlane.

Na bazie istniejących szkół w styczniu 1978 roku powołano Zespół Szkół Rolniczych. Jego dyrektorem pozostał mgr Tadeusz Lipert.

Zajęcia praktyczne – 1977 r.

Zmiany organizacyjne i programowe przyniosły znaczne zwiększenie liczby uczniów i nauczycieli. W rekordowym 1979 roku w szkole uczyło się 1056 uczniów, z czego 217 mieszkało w internacie. Grono pedagogiczne liczyło 47 nauczycieli, w większości legitymujących się wyższym wykształceniem i przygotowaniem pedagogicznym. Dał się zaobserwować proces stabilizacji grona pedagogicznego. W latach siedemdziesiątych pracę rozpoczęli między innymi Teresa Kijakowska (1972), Halina Ostolska (1972), Jan Oleszkiewicz (1972), Zofia Barczyk (1972), Danuta Lipska (1973), Andrzej Jurkiewicz (1975), Jerzy Nowicki (1977), Anna Nowicka (1977), Danuta Chrypko (1978), Maria Chorągiewicz (1978), Eugeniusz Czaboryk (1978), Krystyna Rakiej (1979), Halina Kaniewska (1980), Tekla Wojsznis (1979), Teresa Partyka (1980), Irena Biegajło (1980) i Zdzisław Partyka (1980).

Akademia z okazji Dnia Nauczyciela. 1986 r.

Lata osiemdziesiąte nie przyniosły istotniejszych zmian w strukturze organizacyjnej szkoły. Warto wspomnieć o przedłużeniu nauki w zasadniczych szkołach zawodowych z dwóch lat do trzech (od roku szkolnego 1984/85) oraz nadaniu szkole imienia patrona. Został nim Wincenty Witos (o wyborze patrona zadecydowała młodzież w plebiscycie). Uroczystość nadania szkole imienia odbyła się 11 czerwcu 1988 roku. Połączono ją ze zjazdem absolwentów z okazji 40-lecia szkoły oraz wręczeniem szkole nowego sztandaru ufundowanego przez Komitet Rodzicielski.

40-lecie szkoły – wręczenie aktu nadania imienia szkole przez pana dyrektora Tadeusza Liperta przedstawicielom Samorządu Uczniowskiego

Lata dziewięćdziesiąte przyniosły znaczące zmiany organizacyjne i programowe w szkołach wchodzących w skład Zespołu Szkół Rolniczych. Zamykano istniejące do tej pory szkoły, otwierano nowe, zmieniano kierunki i profile kształcenia. W efekcie tych przemian zamknięto szkoły:

  • Zasadniczą Szkołę Hodowlaną (1993),
  • Zasadniczą Szkołę Mechanizacji Rolnictwa (1994),
  • Zasadniczą Szkołę Rolniczą (1998),
  • 3-letnie Technikum Hodowlane na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej (1993),
  • 5-letnie Technikum Hodowlane (1996),
  • Technikum Zaoczne (ostatni absolwenci otrzymali świadectwa w 1993 roku),
  • Technikum Wieczorowe (1993).

W miejsce likwidowanych szkół powstawały nowe:

  • 4-letnie Liceum Ogólnokształcące (dwie pierwsze klasy rozpoczęły naukę 1 września 1991 roku),
  • 5-letnie Technikum Żywienia i Gospodarstwa Domowego (1996),
  • 3-letnia Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza (1990 do 1993 – ukończył ją tylko jeden rocznik absolwentów),
  • 3-letnia Zasadnicza Szkoła Zawodowa w zawodzie monter – instalator urządzeń technicznych w budownictwie wiejskim (1993),
  • 4-letnie Liceum Techniczne (1999 do 2004 – liceum ukończyły dwa roczniki absolwentów).

Większość zmian, o których była mowa nastąpiła już po zmianie na stanowisku dyrektora szkoły. W październiku 1991 roku, po 40 latach pracy w szkole, w tym 23 na stanowisku dyrektora, na emeryturę odszedł mgr Tadeusz Lipert. Jego następcą został mgr inż. Andrzej Jurkiewicz, który pełnił tę funkcję do sierpnia 1998 roku. We wrześniu 1998 roku obowiązki dyrektora szkoły powierzono mgr inż. Barbarze Trykacz, po czym 1pażdziernika 1998 roku kierownictwo szkołą w wyniku konkursu przejął mgr inż. Wiesław Buchwał.

Od 1 stycznia 1999 r. nowym właścicielem obiektu został samorząd powiatowy. Wprowadzone rozwiązania prawne zostały uzupełnione dodatkowym porozumieniem, gwarantującym samorządowi płotowskiemu zachowanie wcześniej nabytych praw i rekompensatę poniesionych kosztów. Gospodarzem obiektu (jedynym) pozostał dyrektor szkoły, który w 2004 roku w porozumieniu z zarządem powiatu podjął decyzję o zamknięciu internatu. Obecnie w pomieszczeniach zamku odbywają się szkolne uroczystości (połowinki i studniówki), a także zjazdy absolwentów.

Zajęcia w pracowni żywienia – 2004 r.

Z dniem 1 września 2002 roku w miejsce dotychczasowego Zespołu Szkół Rolniczych i Liceum Ogólnokształcącego powołano Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych, w skład którego weszły:

  • 3-letnie Liceum Ogólnokształcące,
  • 3-letnie Liceum Profilowane o profilu usługowo-gospodarczym (do 2005 roku – szkołę ukończył jeden rocznik absolwentów; obecnie nie prowadzi się naboru do tej szkoły),
  • 4-letnie Technikum Żywienia i Gospodarstwa Domowego,
  • 4-letnie Technikum Organizacji Usług Gastronomicznych,
  • 3-letnią Zasadnicza Szkoła Zawodowa o specjalności monter instalacji i urządzeń sanitarnych (do 2005 roku – szkołę ukończył tylko jeden rocznik absolwentów),
  • 2-letnią Zasadnicza Szkoła Zawodowa o specjalnościach kucharz i sprzedawca (do 2004 – szkołę ukończył jeden rocznik absolwentów. Wszyscy uczniowie szkół zasadniczych uczyli się przedmiotów ogólnokształcących razem, podzieleni byli na zajęciach z przedmiotów zawodowych i zajęciach praktycznych).

Równocześnie wygaszano istniejące do tej pory szkoły:

  • 5-letnie Technikum Rolnicze (2004),
  • 4-letnie Liceum Techniczne (2004),
  • 3-letnią Zasadniczą Szkołę Zawodową w zawodzie monter – instalator urządzeń technicznych w budownictwie wiejskim (2003).

W następnych latach poszerzono ofertę edukacyjną szkoły powołując do życia 4-letnie Technikum Hotelarskie (2004). Cztery lata później powstało 4-letnie Technikum Informatyczne (2008).